Düşlerimde gördüğüm sevdamı yakan hardı
Güneş yok bu seherde günü bulutlar sardı
Vuslatı bekliyordum serde umutlar vardı
Rüyalarımı sildi yine sensiz akşamlar


Karardı gündüzlerim geceme doldu hüzün
Baharı bekliyordum yaprağım soldu güzün
Ciğerimi kavuran hasretim oldu yüzün
İçimde haykırıyor yine sensiz akşamlar


Her dem adını andım ibadetim sanadır
Takat kalmadı dilde acım hep sol yanadır
Mecnuna döndüm ya rab zulmün sade banadır
Çöllerde avareyim yine sensiz akşamlar


Yokluğun sardı teni ruhum şimdi biçare
Sesimi duyamadın paralansam ne çare
Hırpalandı benliğim yüreğim pare pare
Usum tarumar oldu yine sensiz akşamlar


Bakışlarım kanarken acıları silmedin
Sevdamı serdim yola değerini bilmedin
Bir lokma istemiştim pay edipte dilmedin
Boğazıma duruyor yine sensiz akşamlar


Susuzluğunda yandım kuruyor bak bedenim
Biterse bitsin yaşam kalmadı hiç nedenim
Sana değil sevdiğim bana isyan edenim
Cehennemim oluyor yine sensiz akşamlar


16/07/2010

Şiir:Ümit GAŞ
Fotoğraf:Ümit GAŞ