Çocukların dejarj olma yöntemleri daha gerçekçi bana göre de,
Kuralları kendine özgü, Cezalandırmaları da ödüllendirmeleri de,
Kızdıklarını hemen ifade edebiliyorlar, küserlerse oynamıyorlar,
Mızıkçıları da aralarına almıyorlar, oyunlarında oynatmıyorlar…

Diyorum ki ben de çocuk gibi olsam, küstüğümde tavır yapsam,
Oynamak istemediklerimi oyuna almasam, gerekirse dışlasam,
Bunları yaptığım için toplum beni dışlamasa, oyunlarına alsa,
Mızıkçılık yapsam bile topyekun herkes benim nazımla oynasa…

Bunların hepsi hayal, kimse kimsenin nazıyla oynamayı üstlenmez,
Hepsi çocuklukta kaldı, büyüklerin nazı kimseye sevimli de gelmez,
Şimdi başımız önümüzde yola devam diyoruz ama yollar çakıl dolu,
Onları da temizleyebiliriz ama arkasındaki kara çamurlar diz boyu…

Kısacası bugün iyi bir günümde olmadığım belli, canım sıkılıyor,
Can sıkıntısından da öte bu, aklım eskilerde yenilerde dolanıyor,
Anlatacaklarım da yok, öyle olsa rahatlama olma ihtimali de vardır,
Geldiğim bu arenada herkes kendi içinde ve kendisine yabancıdır…