1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
913
Okunma
Ne güzeldir bayram sabahları
Çok severim manevi havasını çoşkunu
Ama içimde hep bir burukluk var
Çünkü benim öbür çocuklar gibi
Elini öpüp boynuna sarılacağım
Bir babam yok.
Babam ben küçükken çook uzaklara gitmiş
ben henüz üç yaşındaymışım
Bir daha da gelmemiş
Herkes babasının elinden tutup gezerken
Ben onlara gıpta ederek bakarım
Üzülürüm.
Hayatımın her alanında eksikliğini hissederim
Yüzüm gülerken bile onu özlerim
Onu tanımak kısmet olmadı hiç
Hayal meyal hatırlıyorum
Anneme soruyorum
Nasıl biriydi benim babam
Senin baban dünya tatlısı sizi çok seven biriydi,
Diye başlıyor anlatmaya eski anıları
Bana ondan kalan eski yırtık bir fotoğrafı
Benim hiç bir zaman tam bir ailem olmadı
Eksik olan biri vardı
Oda hep söylemek isteyipta söyleyemediğim
Canımın içi babamdı....
5.0
100% (1)
Cevap Yaz