Zorluğunu o bize gösteriyor, biz onu yeterince tanımasak da,
Her zaman ve her yerde çıkıyor bu sıkıntılar bizlerin karşısına,
Özellikle kadınsan ve üstelik de bir anneysen daha da artar,
Her neredeysen takip eder onlar da seni, bitmez sıkıntılar…

Hayat öyle bir hikayenin adıdır ki, bizler yazıyoruz onu aslında,
Hem yazıyoruz ve hem de oynuyoruz, çift yönlü yaptığımız da,
Sadece yazsaydık, oynamasaydık, adı hayat olmayabilirdi de,
Oynasaydık da yazmasaydık onun adı da başka bir hikaye…

Bu hayat oyununun baş rolünde de son rolünde de kadın var,
Onunla devam eder detayları, üstelik öncesinde onunla başlar,
İki ileri bir geri, adımlarımız aynı düzende sürmediğinde ise,
Başka hikayeler yazılır, yine insanlar tarafından oynansın diye…

Bu oyunun rolünde olan kadın aynı zamanda da bir annedir,
Onunla başlayan hayat yine onun gayretiyle devam etmektedir,
Anne neredeyse çocuğu da onunla, baba sonsuza kadar özgür,
Anne başında da sonunda da çocuğuyla birlikte ve özgürdür…