Ne zaman bi ayrılık rüzgarı esse,
Başlar yağmur penceremde...
Sanki içimi okur gibi
Ne zaman gitse ellerin ellerimden,
Başlar gökyüzünün yağmuru.
Bizemi ağlar,boşa geçen zamana mı bilemem...

Öyle çok alıp götürdü ki hayat,
Artık ne zaman hangi kayığın kıyıya vuracağını bilemiyorum,
Öyle çok yorgunum ki,
Sadece güvenli bir omuzda uyumak istiyorum.

Herşey yerle bir olsada,
Hayat her zaman mutluluktan ibaret olacak değil ya,
"Buda geride kaldı" deyipte üstünü çizmek kolay bazen.
Yeterki büyük yürek olsun insanda,
Yeterki ışık olsun.

Herşeyi bir kenara bırakıp,
Acıların bittiği yerden tekrar doğuyorum ben.
Yüzümdeki o kocaman gülümseyişle,
Bir elimde kocaman yüreğimle,
Diğer elimde sımsıkı tuttuğum umudumla yürüyorum o sokakları bir bir.
Ve biliyorumki hayat sadece acılardan ibaret değil.
Hayat bu kadarda kötü değil.

Bir gün dahi olsa kahkahalarla gülücükler yayarken etrafa
Birgün hayata isyan edip, boyun eğmek en büyük haksızlık olur ona.

Sabiha Çıtır.