Savaş cinayetin üstünü örter,
Barış güzelliğin yüzünü açar.
Yiğitler yiğidin anlından öper,
Aslandan, eşekçe, korkaklar kaçar.

Terörle yaşamak savaştan vahim,
Cani yetiştirir, anada rahim,
Ne zaman sönecek bu narı cahim?
Her yana bela ve musibet saçar.

Hem Cumhurbaşkanı, hem de başbakan,
Millet meclisinde, başkanlık yapan,
Genelkurmay başı, yok muydu paşan?
Saymaya kalkışsak sayfalar taşar.

Seçme ve seçilme, hakkınız yok mu?
Hürriyetiniz az da, bu yana çok mu?
Karınlarınız aç ta, bizimki tok mu?
Hangi eksiğiniz ortamı kasar?

Konuş be kardeşim dilinse dilin,
Törense tören var, ilinse ilin,
Yeter ki insanlık, vicdanı bilin,
Yoksa cellâdınız, sizi de asar.

Kendi bağrınıza, kurşun sıkmayın,
Kendi malınızı, yakıp yıkmayın,
Suç işleyip sonra, üste çıkmayın,
Bitsin bu düşmanlık, yetmez mi hasar?

Anayasa size, bize farklı mı?
Cennette miyiz de, sizden saklı mı?
Kürt olan vatandaş, Türken haklı mı?
Onlar sizden ayrı, gayrımı yaşar?

Fırsatlar eşittir, haklar da eşit,
Rengimiz değil mi? bu çoklu çeşit,
Hangi ayrıcalık vermiyor geçit?
Terörist eşkıya, dağları aşar.

Onlar dağlarında, dolaşıp dursun,
Tuzağa düşürüp, Mehmet’i vursun,
Düşmanla bir olup planlar kursun,
Bir günde gelir ki, hesaplar şaşar.

Kudurdunuz mu? Vatan bölmeye,
Hayvanca yaşayıp, hayvan ölmeye,
Niyet yoksa dağdan, şehre gelmeye,
Sıkıyorsa haydi, davanı başar.

Ardında sinsi, yer alanlarına,
Tam üç yüz yıl süren, planlarına,
Kölelik ederseniz, yalanlarına,
Yaralıyı abeslik, stresi basar.

03.08.2011…Mustafa Yaralı