...................Kays’ın muallâkasına devamla

İkimizle beraber o mahfe eğilmişti
Yaralanmıştı deve,aşka dair bir işti.

Haklıydın sen Fatima, sonsuz kere haklıydın
Aşk delisi adamın iflâs etmiş aklıydın
Eve dönüş yolunda kafesimde saklıydın
İkimizle beraber o mahfe eğilmişti.

Korkmuştun,diyordun ki:"İmr’ül Kays aşağı in!"
"Of canımı yakıyor pençeleşen ellerin!"
Diyorken bin vahayı andırıyordu sesin
Yaralanmıştı deve, aşka dair bir işti.

Seslendim:

-"Yürü
Deveniin
Yularını
Kendi haline
Bırak gitsin ey yâr!

Gönül
Avutan
Meyvalardan
Uzaklaştırma
Beni... Bırak gitsin!"

Dediysem de duymadın, duymadın ey Fatima
Nice kadınlar girdi bir bilsen hayatıma.

Bir çok emzikli kadın, bir çok kız, gelin, gebe
Ortak olup gittiler hayat seyahatime...

Hatırladım o kadın emzirirken çocuğu
Yasak yemişler sundu gönül saltanatıma.

Sonra döndü yatakta ağlayan yavrusuna
Uzattı memesini, yaslanıp sanatıma.

Aşkıydım cümlesinin kadın denen milletin,
Gece çiçek açardı yorganlar firkatima.

Gel!
Etme,
Eyleme,
Bırak nazı!
Rengidir al al
Ve parlaklığıdır
Kiraz yapan kirazı...

Gel!
Beni
Söyletme
Deli dolu...
Yeminler etme!
Sus ve beni dinle!
Bak mutluyum seninle...

Hoşuna gitmeyen bir huy gördünse bende
Kalbimi kalbinden çıkar at ki rahatla.
Aşkının esrarı başımı döndürse de
Taşlıkta gül dalı yeşermez ki inatla.
......Bu sevdan beni öldürecek sanıyorsun,
......Kendi kendine boşuna aldanıyorsun;
.........Ah beni bir bilsen, bilemezsin güzelim!..

Yaralı gönlüme ok atıyor kirpik
Avcıdır iki göz, o gözlere tebrik
Çadırlar yurdunda asla değilsin ilk;
Al "meysir oku" nu, bükül, yarıl, çatla!..
.......Gerçek işte budur, neden kınıyorsun?
.......Üstelik birde hergün yakınıyorsun;
..........Gel desem bana, gelemezsin güzelim!..

Mustafa CEYLAN





--------------------------------------------------
7 ASKI---İmr’ül Kays Muallâkası