Şiirim kendisini sunuyor, ben onu yazmak istemesem de,
Bir yerden bir fikir uçuşuyor, televizyon seyretmesem de,
Kulağıma gelenlerin arasında biri oluyor ki atlayamıyorum,
Duramıyorum, ister istemez onları alt alta dizmiş oluyorum...

Demek ki neymiş, oraya gitmesem de o beni takip edermiş,
Sonrasında da istenilen güzellikteki sanat eserini beslermiş,
Birlikte emek veriyoruz, ortam ve ben, bir de gözükmeyenler,
Emeğin sonucunda oluşan şiirler de ayrı birer güzellikteler...

Buraya gelinceye kadar kulağıma gelenler önemini yitirmiştir,
Bir kapı açılınca gözükenlerin hepsi aynı kalitede olmayabilir,
Bana kalsa çeker giderim bugünden önce dünden sonra ama,
Yuvarlanıp duruyoruz, söylenecekler ve duyulanlardan sonra...

Usulca tırmalıyorum şimdilerde, kulağa gelen sesler bundandır,
Bundan sonra olacaklardan sorumlu değilim, onlar karşıdandır,
Neyse ki sessizce sürüyor hayat, üstteki tırmalamaları sayma,
Onlar geçicidir, bu dünya böyledir, gelenler gidiyor nasıl olsa...