Âdemoğulları dünya sathında,
Umut yollarına farklı çıktılar.
Kimse bilmiyordu ne var bahtında?
Su misali akıp arklı çıktılar.

Nasipte ne varsa, çay, dere, ırmak,
Karışıp gittiler, mümkün mü durmak,
İşe yaramadı planlar kurmak,
Hisler galip geldi, aklı çıktılar.

İstek kuyusuna inemediği,
En ufak kötülük dilemediği,
Kendinde olanı bilemediği,
Binlerce niyetler saklı çıktılar.

Telkin kar etmiyor değişmez huya,
Can kulağı açık ola ki duya,
Hayalden geçmiyor gönülcük bu ya,
Garbı düşünürken, şarklı çıktılar.

Allah’ın ipine, sıkı sarılan,
Takva örtüsünü, aşkla sarınan,
Her türlü pislikten, yunup arınan,
Akıbet tertemiz, paklı çıktılar,

Kimi şereflendi “Küntü kenz” ile
Kimi yuvarlanıp, düştü tenzile,
Özlem duydukları, hedef menzile,
İnsan sayısınca, farklı çıktılar.

Avamlar, havaslar, bütün erenler,
Sonumuz gelmeden, önce görenler,
Yaralıya akıl, öğüt verenler,
Hepside sonunda, haklı çıktılar.

26.08.2011…Mustafa YARALI