Biliyormusun artık içim sızlamıyor
Gözlerimden yaşlar akmıyor
Senin adın anıldığında
Kanamıyor yüreğim sessiz sessiz
Yıldızlarım düşmüyor karanlığa
Senin adın anıldığında
Yastığım kayalara dönmüyor
Uykularım firar etmiyor
Senin adın anıldığında
Ama ben hala mutsuzum
İçimde hala bir burukluk
Sanki sanki
Seni unutmuş olmak
Beni acıtıyor
Yaralı kalbime ihanet gibi
Gülen gözlerim
Bana bıraktığın emanet
Kaybolmuş bulamıyorum
Oysa saklayacaktım bir ömür
Sen olmasanda
İşte bak
Tutamamışım sözümü
Volkanlar patlıyor içimde
Lavlar yakıyor yüreğimi
Ruhum mu ?
Onu hiç sorma
O seninle birlikte
Terk etti beni
Elerim açılmıyor hanidir
Senli dualar için semaya
Biliyor musun
Ben seni unutmuşum
Mezarına da gelmiyorum artık
Seninle dertleşmeye
Yok ki dertleşecek bir şey
Gelip ne anlatayım sana
Son gelişimde ikimiz de sustuk
Şimdi bekliyorum
Sadece bekliyorum
Senin gibi dünyadan gitmeyi
Oysa yakışmaz bana ölüm
Hiç sevmemişimdir kefenin beyazını
Toprağın karasını
Bir çivi daha çakayım tabuduma
Sigaramdan derin bir nefes alarak
Parmaklarım klavyede
Bir şiir yazayım
Hiç bir zaman şiir olmayacak
Kim bilir belki de bizi anlatırım
Yani seni ve beni
Hiç var olmayan aşkı
Varlığına inanmadığımız ihaneti
Kimsenin bize layık görmediği sevgiyi
Yok vaz geçtim yazmayacağım
Yazsam da kim okuyacak ki
Sen de yoksun
Burası iyi olmuş
Şurasını değiştir demek için
Telefonum çalıyor yine
Biliyorum sen değilsin
Son aramanın üzerinden
Tam üç yıl geçti
Sesini duyamamıştım
Sadece acı bir fren
Ve tanımadığım insanların
Acı çığlıkları
Düşen telefonun sesi
İşte böyle gittin benden
Hep derdin ya
Ben senden gidince
Beni unut diye
İşte bak unuttum seni
Bak sana dair hiç bir şey kalmadı
Çünkü seninle yüreğim de öldü
Öldü be sevgili öldü