Senin senliliğinde
Bir acı var içimde
Şimdi eskiden bana kalan
Hüzün ayrılık ve ne yaşandıysa yalan

Gider ayaklarım senden
Bir göz kalır içimde
Suskun nice defalar
Yavan
Yalan
Ne kaldıysa eylüle oda talan



Bir hazan mevsimine
Bir ayrılık vaktinde
Dudaklarım mühür olmuş
Susar dilim içim çağlarken



Gidenlerin ardından
Tutulan onca dilekler
Bir dudak kenarında
Acı
Saklı tebessümlerde




Sen sensizliğinle
Ben bilinmezlerde
İçimde kırık kanatlı
Kuşlar
Yalanmış senli hayat
Yavan aldığım hava


Uzun masallarımız vardı
Büyürdü bütün çocuklar
Haylaz oyunlar
Hep küçük kaldım
Büyüdü uzun anılar
Ayrılırken sevdikleri
Ağlar sessizce insan
Sığınmacı mevsim artığı kuş



Eylülde gelmeyen
Ve hep giden yaz gibi
Rüzgâr esti üzerinden
Uçtu bütün kırık yapraklar
Yokuşların sonu kolay
Ya bırak kendini boşluğa
Ya koş hızla
Gitsin sevgiden ne kaldıysa
Hazan mevsiminde şimdi gün




Kapat bütün camları
Ört aynaları
Görmende bir nasılsa eylülü
Görmesen de eylül işte
Hazana düşen bir yaprak
Kırdığın kaçıncı aşk olası bir can
Suçsun sen
Arkası gelecek nasıl olsa…