2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
843
Okunma
Binlerce, yeniden umut yeşerir,
Bütün umutların, bittiği yerde,
Dağ gibi dert olsa bir anda erir,
“Kün” der, muhtaç etmez, namerde merde.
Bir kapı kapasa, onlarca açar,
O Kerem sahibi, hazine saçar,
Yanından yörenden, şeytan’da kaçar,
Sen ona sevdalan, kalbini ver de.
Nokta nokta; Elif nakşını örsen,
Baş gözüyle, bakıp can gözle görsen,
Onun yüzü vardır, ne yana dönsen.
Tecelli eden o, hepte ve her de.
O “Ol” deyince, o şey olmaz mı?
İçine ferahlık, girip dolmaz mı?
Izdırap’ın bitip, şifa bulmaz mı?
Hele seccadeni, önüne ser de.
Terkibi Kur-an da, şifa eczası,
Derman bulur kulun, cümle azası,
Zikredilen olur, zikrin cezası,
Hem de deva olur, devasız derde.
Nefsine arif ol, ruhunla yüzleş,
Gönül ufkundadır, batmayan güneş,
Allah’ı ararsan sevgili kardeş,
Sen senin içinde, bulursun nerde?
Beyt-i Celil olan Hak mabedinde,
Tevhide çağırır her ayetinde,
“İllallah” diyenin, ta gayetinde,
Bir yer ki bir olur, hayırda, şerde,
Ecel şarabı da içilir bir gün,
Yaralı bedenden, göçülür bir gün,
Mümin münafıktan, seçilir bir gün,
Âlemi bekaya açılır perde.
25.08.2011…Mustafa YARALI
Cevap Yaz