birinin elini tuttuğunda
son bahar olmasın mevsim
dallanıp budaklanamam
destur verilmeden yere göğe daha
yağmursuz ağlayamam...


ellerim,ellerimi gördün mü sevgili
sımsıkı yanımdan bağlı
var ya hani,ilk azap günü dağım dağım dağlanmak
ne zor oluyor
hem ölüp hem de bağlanmak...


çınar dikme demiştim başıma
yeşilin sarıya dönmesi ılgın ılgın
acılar veriyor karanlığıma
ardıçların rüzğarla sızlaması, nağme olur bilesin
diğer öldüğümde dikersin...


mekânım bazen maviye çaldığında
beyazı gözüme sokuyor arasat melekleri
bir gelinlik boyanıyor kızıla
yakalıyorum arş’a yolladığımız dilekleri
tutuyorum sanıyorum sanki,eti kalmamış avcumla...


o tepeme doğru çıkan solucan var ya
izanımın arları
sana bakan gözlerimin damarları
seçemiyorum renkleri
tarif et elindeki çiçekleri
hoş geldin sevgili...







kasım