Dayanılmaz sancılarla büyüttüm yüreğimi...
Yorgundu vebalı bir hasta misali...
Sensizliğin ta kendisiydi yüreğimin senli gözleri..
Gidişinmiydi derin yaralar açan...
Yoksa YAR yarasımıydı bu acıyı dayanılmaz kılan...
Ne senden eksik nede sensiz fazlayım...
Varlığınla var yokluğunla yokum...
Aslında ne dikkatimi çekiyor biliyormusun...
Ben sen kadar yaşıyorum hayatı...
Senden bir parça değil sen oldum artık...
Ölürcesine değil
Seni sen olacak kadar çok sevdim ben...
SENİ SEN OLACAK KADAR ÇOK SEVDİM!!!
Gözlerini kuşluk vaktine mühürledim ey yar!
Güneşin alnından çıkıpta
En ferah olduğu anda sakladım seni
Yüreğimin derinlerine...
Bir duasın dilimde
Bir damla gözyaşı...
Şirinin ferhatı
Leylanın mecnunu gibi içimde büyüttüğüm aşk...
Ve bu aşkta sensin en sevgili olan...
Adım kalbimin
Sözün gözümün..
Gözümde senin mühründür...
Sanma zamansız gidişlerinde
Bu kalp seni silip atacak...
Şunu bil ki son nefesine kadar
Yalnız senin
Senin için atacak...


..GAMZEMDE HÜZÜN...


Şiirime güzel sesiyle can veren GAM_SELİ ablama sonsuz teşekkürler...