Bu şiir göğe yazılmıştır!
Gecenin sancılı bekleyişinde
Yıldızlar dökülürken suya,
Bir karıncanın nefesinde
Dualarım ebabil kuşu
Abdülmuttalib’in dilinde
Korkuları dindirir adın
Gerisi sadece yakarış;
Dudağımda bir cümle
-La tahzen!

Bu şiir söze yazılmıştır!
Kör kuyuların karanlığında
Yusufça gurbetin adı
Yakub’un göz yaşlarında
Züleyha’nın feryadı
Saflığın o naif güzelliğinde
İsmailçe bıçağa gülümsemek
İbrahim teslimiyetinde
Ateşi güle devşirmek.
Ve sevgiliye teselli bu
-La tahzen!

Bu şiir aşk’a yazılmıştır!
Sıddıkça bağlanmak gibi
En sevgilinin adını geçtiği yerde
-‘Anam babam sana feda olsun!’ demek gibi
Osman’nın dilinde ayet
Ömer’in tövbesi kadar sıcak
Ali imanı kadar samimi
Hüseyni hüzünler perdesinde
Hasan olmak biçare
Dualarım ebabil kuşu
Korkularım dindirirken
Yüreğime saldırmakta
Ebrehe’nin ordusu
Dudağımda bir damla;
-La tahzen!

Ömer AYDIN

La Tahzen! İnnALLAHe-l meana!"

Asırlar öncesinden, hicretin en can alıcı noktasında, sevr mağarasından tüm insanlığa bir teselli mesajı yükseldi :
La Tahzen! İnnALLAHe-l meana!"
"Üzülme, Allah bizimle beraberdir."