mutedil cızırtılar sızıyor şimdi
rüküş aforizmalar yerine
harcırahı kesilmiş gibi üzgün piyadeler
senden sonra
tanımsız rakamlara gebe hülyalar yine
belli ki yarın dün değil
şarkılar sızılı
iliksiz rüyalardan süzülen gamzeler
sonra senden bahseden ilistir gibi takvimler
yakıtı tükenmiş bedenin
nedensiz bir gidiş öyküsü bu
neden siz
ne densiz!..


agnostik rüyalar sarıyor boğazı
sevi boyu kısalınca
tanıdık bu koku
ki; her gidiş bir öncekinin devamı
telkâri basar ütüyü saçlara
tenin güz yanını akne
suç kalır mı suçlu asılınca
bunca kalleş olur mu inancın darağacı!



iyi gelir -sözümona-
götür soluğunun rüzgârını uzaklara
kaçır aklını karanlık peykelere
gidersin telli duvaklı
bıraksan kendi yakanı
yakalanmasan ya da içindeki darlığa...


gidersin
bazen farzdır gitmek
vacip öyküler sürerken ayaklar
kaçtığını sanarsın
oysa sadece kendini kovalar giden
susa kızarır tûti dil
görünsün istenir ki; mutedil ahvâl
en usul koşma türüdür ayrılık
o da yakalanmazsan usuna
ya kalansan ama!
ya kalansan
ya kalan!..




ToprağınSesi






.