Sevmek yürek ister sevgili !
İçine girdiğin girdabın farkında olduğun halde bile geriye dönemezsin.
Seni içine çekse de çekmese de;
Ayakların kendiliğinde gider o girdabın tam orta yerine.

Gözlerindeki umudu saklamak için;
Gözlerini hep kapalı tutarsın.
Kulakların duymaz, ayakların durmaz,
Koşar adım ilerlersin acıya, kedere ve hasrete.

Sevilmediğini bilsen bile,
Vazgeçemezsin sevginden.
Sevdiğinden vazgeçmek,
Kendinden vazgeçmektir
Hayattan, geleceğinden, ruhundan her şeyinden vazgeçmektir.

Bir mum olursun, sevdiğini ip yapar koyarsın bağrının tam orta yerine.
O yandıkça sen erirsin.
O seni bitirmek için alevine alev katar,
Alevlerde yanma pahasına da olsa asla vazgeçemezsin.

Sevmek yürek ister sevgili !
Korkuyu barındırmaz koynunda,
Güvensizlikle aynı yerde yaşayamaz,
Yalancı birine asla yakışmaz.

Sana yakıştıramıyorum sevgiyi.
Ama başkasını da sevemiyorum sevgili.
Yaptığın bütün kansızlıkları sildim,
Yüreğimdeki bütün isyanları dindirdim,
Her şeyden, herkezden tek kalemde geçtim,
Bir seni bitiremiyorum sevgili
Bir seni !

Unuttum dedikçe büyüyorsun içimde,
Unutmayı ne kadar istersem,
O kadar kazınıyorsun beynime.
Tavandaki lambanın yalancı kahveliğinde gözlerin var,
Koynuma giren her tende senden bir parça arıyor bedenim,
Seni unutacak kadar güçlü biri değilm,
Değilim sevgili.

Neden ben unutayım ki seni ?
Üstelik sen beni unutmamışken,
Sen sevdiğini söğleyip de, araya engeller koyarken,
Gözlerime bakıp dudaklarımda erirken,
Neden unutayım sevgili ?
Neden ?

Bitiremediğim hala seninle olan bir şeyler var aklımda, gönlümde
Bitip tükenmesini, mazide kalmasını istemiyorsam namerdim.
Gel de gör unutmak için ne kadar çabalıyorsam o kadar seninleyim.
Olmuyor beceremiyorum sensizliği sevgili…

Sevmek yürek ister sevgili.
Ben seni severek,
Ben seni bütün gururları, onurları,
Sırtıma sapladığın bütün bıcakları,
Yaralarımı, ağlamalarımı,
Her şeyi unutarak karşımdayım,
Yüreksizsem öleyim,
Şerefsizsem öleyim,
Yeterki gitme gitme sevgili seninle öleyim.

Güney SANCAR