Yoruldum artık sahte yüzlerden Anne
Her gece sabahlarakadar ağlamaktan
Sigara üstüne sigara yakmaktan
Mutluluğu hiç gelmeyecek olan
Yarınlarda aramaktan çok yoruldum anne
Dört biryanımda silahlar dört bir yanım acılar
Delicesine yaşamak isterken ölümü özledim Anne
Yaşamaya sarıldıkça acılar dört koldan sardılar
Ellerimde kalan hayata dair yanık bir türkü
Yüreğimdeki depremler öldürüyor beni Anne
Yüreğimde ılık bir sıcaklık
Kör bir kurşun saplanmış Yüreğime
Ruhum direnmekte azraile teslim olmam diyor
Sanırım yaşarken ölmek bu olsa gerek Anne
Başımda bimbir tane ölüm çığlıkları
Gece kan kusuyor sabahlarakadar
Bir göz beni gözlüyor ellerinde kelepçeler
Üzerime üzerime geliyor sinsice Anne
Pusu kurmuş bana kalleş hayat, ben ise
Üzerine üzerine yürüyorum ölümün
Eğer bu benim yaşadıklarım yaşamaksa
Alın ruhumda sizin olsun gözyaşlarımda
Ben üç beş çapulcuya canımı teslim etmem
Öyle kolay değildir beni bir anda yıkabilmek
Bu ellerim nasır kokuyor bu yürek kan kokuyor
Ben alışkınımdır yeniden doğup yeniden ölmeye
Onun için siz zahmet etmeyin sakın
Ben gerekirse ölmeyide iyi bilirim Yaşamayıda...