Burası filistin dünya size sesleniyorum
Ellerimde hayata dair son kırıntılar
Yürüyorum ağır ağır puslu bir gecede
Dört bir yanım pusu,dört bir yanım ölüm
Dalga dalga yürüyorum üstüne üstüne
Kör bıçakların, ölümü özlercesine anne
Gözlerimde hayata dair son ümit ışığı
Ölümün koynunda uyuyuyorum korkarak
Burası kavga burası savaş burası ölüm

Burası yokluk buraları yanlızlık anne
Akşam olunca yıldızları izlemektense
Gök yüzünü aydınlatan mermileri izliyoruz
Ufacık ellerimle mermi taşıyorum anne
Tüm dünya çocukları gülerken oynarken
Ben ise ölümle oyun oynuyorum anne
Bizimde hakkımız çocukluğumuzu yaşamak
Duyun sesimi dünya insanı susmayın
Dindirin artık filistindeki çocukların acısını

Özgürce yaşamak bizimde hakkımız değilmi
Sabah olunca kurşunların gölgesinde uyanmak
Okula giderken kurşunların hedefinde yaşamak
Korkutmuyorda beni tüm dünya sessiz kalıyor
Bu çok korkutuyor beni duyun sesimizi artık
Bu insanlık kıyımına son deyin neolur susmayın
Bunlar küçük bir kız çocuğunun yakarışları
Her sabah güneş doğduğunda ölümle kalkmak
Ve bugünde yaşayabilecekmiyim korkusuyla

Hayata devam etmekten çok yoruldum
Ölümden korkmuyorum korktuğum tek şey
Koskocaman bu dünyada küçük bir çocuğun
Yaşama sıkı sıkı sarıldığını göremeyenlere
Son sözüm ölmeden mezera koymanyın bizleri
Ben filistin çocuğuyum ölümden korkmam
Özgürlüğüm için bir değil bin canım olsun
Bin canımı feda ederim ölüm korkutmaz beni
Ben filistin çocuğuyum ölüm benim diğer adım...