çoğul buyruklar verildi
cellada..
ayır,
denildi
kurbanlarını saf saf..

bu tarafa
günden karalar
şu tarafa
gönden..
diğerine
hep karalar..

isli bir çuval gibi
yığdı kenara
celllat.
bunların
sükutu
züldür
dedi
sözleri zehir..

kurbanlardan biri
can kaygısında
pürtelaş
bakın,
dedi
tepedeki
şu kara ağaç
kara yapraklarıyla çağlar
kara çiçekler açar
zemheride
ve
kara yemişler verir..
baldan tatlı
sudan aziz..

inandı cellat
iki yemiş koparıp
attı
heybesine..

bir başka kurban
eliyle havada
bir büyük çember çizdi
semaya bakın,
dedi
dikti gözlerini
gökyüzüne
anlatmaya başladı
mırıl mırıl
izleyenler sustu
cellad sustu
anlatılanlara..

uyurdu
buyrukları verenler
uyurlardı
gün gece..

yüzünü eğip
toprağa
iki yemişi yedi
cellat
sükutunu
dolayıp
yağlı urgana
gözlerini kapadı
hırsla..

çoğul buyruklar
silinmedi
yazıldığı yerden
açlıkla
hırsla büyüdü
herdem
yeni baştan..

18/08/2011
ödemiş