Buzul ışığı renksizliği kanatlarından
Birini suya düşürürse,
Öyle ki kaybederse kır çiçeği serinliği;
Hangi yanı eksik kalır,
Martının,
Güney yakası mı,
Doğu sızısı mı, aygözleri?

Bir sokak müziğidir ki,
Bir güneşinden girip delisinden çıkar daima,
Kan çalar kanatlarının ucunda
Caz klasiği;
Yol görünür sardunyasında;
İkircikli.

“Terliklerimle gelsem sana,
Sonunda aşkı bulmuş gibi…”

Kumrular kahkaha atarak
Adalara cam kırığı dolu bakar,
Dört yanı
Mavi , mavi, mavi …
Gitar teli sevişmeli ağustoskedileri
İle çevrili
Güneş parçasıdır,
Adaçayı kokar,
Kuşdili öğrenmiştir ki,
Zamanlara.

Defne devrimi, ekim rüzgarı;
Sancısına perdeler örtülmüş irem bahçesi
Tepe tepe solur Martı,
Gök yaralı,
Etek yaralı,
Şişede durduğu gibi durmuyor
Martı.

Yaşanmışlıklarına kehribar dökülmüş Martı,
Sonbahar uçarken tüylerinde
Bu sebeptendir ki denizleri kaçırdı,
Yağmurlar boyu,
Ağladı…