28
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
2154
Okunma
söyle çiçek tozlarında bade sunan sevgili…
getir yalnızlığımın anahtarını
kabuk bağlamış dilime dolanan ismin
ört üstünü mecalimin ses çıkaran kısmını
mahseninde kırık anılarını harmanladın yıllardır
gelecek yakında doğacak
nefes bulacak belki yeni kimliğim
kimbilir…
sorguda adımlarım
çocukluğum baştan sona karışık
kırmızısı pabuçlarımın kurdelesine bağlandı
hiç direnmedim
hiç istemedim yeni bir şeyler
hiç olmadı benim yenilerim
hiç
sakız kokan nefesin her damlası özlemdi
anne ellerine hasretti
yakut değerinde hayatın bozuk para kadar değeri yoktu
belki de
kimbilir…
begonyalı evin bahçesinde yaşayan ay kız
öksüzlüğünü damıtıyordu gözlerinden
kaderi cilve noktasında koptu
inceldiği yerden
ve ömrü sicimlerin düğümünde ayrılık oldu…
/toprağına kavuştu hiç uyanmadan/
/yorgundu hiç yaşlanmadan/
/yaşamadan/
/hiç doğmamıştı/
kimbilir…
n.altın Bingöl Ereğli..Sahil boyu sessizlik… 16/08/2011
5.0
96% (22)
4.0
4% (1)
Cevap Yaz