Duyan kulaklar sağır,duymuyorlar sesini
Ömerim der ağlarsın,sendeki yalnızlığa
Kan kızılı doldurmuş,titrek kalp kafesini
Ömerim der ağlarsın,sendeki yalnızlığa

Nifak tozu kalpleri,maraz ile sarıyor
İnsanlar birbirinde ayıp kusur arıyor
Adalet kavramında yollar sana varıyor
Ömerim der ağlarsın sendeki yalnızlığa

İlim dergahlarının kurudu tüm ağacı
Mahkum oldular nete,ümitsiz mi ilacı
Tanımıyorlar artık,ana baba ve bacı
Ömerim der ağlarsın sendeki yalnızlığa

Kur’anı kerim kalktı, kondu tozlu raflara
Kadın erkek beraber, durmuş aynı saflara
Fetvalar keyfe göre, bakın rezil laflara
Ömerim der ağlarsın sendeki yalnızlığa

Asrın karanlığına gömüldü cümle alem
Sükuta el kaptırdım yetişmez kağıt kalem
Ruhunun gırtlağını sıkıyor sanki elem
Ömerim der ağlarsın sendeki yalnızlığa

Nefsi hesaba çektim paklayamam ki teni
Kula köle olmuşum aklayamam ben beni
Aslına rücü ettim,emanet şu bedeni
Ömerim der ağlarsın sendeki yalnızlığa