Bıktık yılların bitmez can yakan ezberinden
Söylenen yalanlarla vallahi candan bıktık
Olaylara kulp takıp gözetlerken derinden
O şüpheli gözlerden, o su-i zandan bıktık

Bıktık yüze bakarak söylenen yalanlardan
Bıktık sessizce akan zehirli yılanlardan
Bıktık ölüm duymaktan canları alanlardan
Yüreğimizi yakan durmayan kandan bıktık

Her sala verilirken yürekler ağzımızda
İçten coşan ağıtlar çalınır sazımızda
Anaların âhı var bu kara yazımızda
Eller gülüp söylerken öldüren sandan bıktık

Haktır gülüp eğlenmek sevmek ve mutlu olmak
İstiyoruz yaşarken her gün umutlu olmak
Yurt sınırı içinde sulh bulup kutlu olmak
Buydu tek dileğimiz buna kızandan bıktık

Suret-i haktan gibi sızarak aramıza
Birazcık yüz bulunca bastılar yaramıza
Geçmez akçe dediler bakıp da paramıza
Ölümcül halimizi “iyi” yazandan bıktık

Devir değişti ama emrindeyiz sultanın
Yaptığından bi haber sonu gelmez sulta’nın
Durmadan akıtılan oluk gibi bu kanın
Hesabını vermeden mezar kazandan bıktık

Vatan elden gidiyor deyince bize hırlar
Dedikleri anlamsız durmaz habire zırlar
Şehirler parsellenmiş, çakala teslim kırlar
Eşkıyanın baş tacı olduğu andan bıktık

Bülbül figana geldi güller sarardı dalda
Kötü günler yakında hazırlığı var yolda
Basiretler bağlandı Rabbim yardımcı ol da
Çaresine bakalım atıp tutandan bıktık

Güneri Yıldız (Elazığ, 30.07.2011)

.