K apandı ya bana, inandım gönül penceren,
A çılmakta bilmez, sureti katiyede bu.
D ertnak leyalimde, bana nice hayal veren,
E leminle aldın elimden, câna mahbubu.

R ıza göstermeden ettin beni pek muztarip,
H aletim de oldu, haşin mertebe tarumar.
A ldı her yârimi, bilmediğim onca garip,
T efrih etmektense, ettiler daha da bimar.

C ezmine de ettin, üç günlük ömrümü zindan,
E zdin utanmadan, şu pek virane olmuş teni.
M ürd etsen de beni, ne gam…caymaz o canandan,
İ şittim bekliyor, vuslatta dört gözle beni.

E lzem bile değil, ne kadar kılsan rencide,
L anetimle ola ezan, benden de pek beter.
İ ksir olmasa da çare benim nur-ı dide,
M eserret bahş olur, o da inan bana yeter.

D il-azarın var ya; olamaz bana bir perde,
E fsunun az gelir, o da olur tamam talan.
N eşterin koysa da, onmaz bir alil bu serde,
A lınır mı sandın? Eder cana için nalan.

L erze olsa tenim, senin hükmünün önünde,
D ilim varmaz asla, canadan sima çekmeye.
I klım tıklım olsa, cevrin o mahşer gününde,
N e gam…Ben razıyım, bu yere dünden gitmeye.

KÜÇÜK OZAN (CML DMR)
AHH HATİCE’M’den.
SURET-İ-KATİYE : kESİN ŞEKİLDE.
DERTNAK : ACILI, KEDERLİ, KEDERLE DOLU, ACI İLE DOLU.
LEYAL : GECE.
CANA MAHBUBU : EY SEVGİLİ SEVİLEN KİŞİYİ anlamında.
TEFRİH : FERAHLANDIRMA. SEVİNDİRME.
NUR-I-DİDE :PEK SEVGİLİ KİŞİ.
DİL-AZAR : GÖNÜL İNCİTİCİ.
LERZE :TİTREME, TİTREYİŞ.
SİMA ÇEKMEK : YÜZ ÇEVİRMEK.