Ben bir anne tanıdım, yaraları sağılmış
Önceleri onlarca dost doluymuş çevresi
Hastalanıverince hepsi bir bir dağılmış
Başlamış hayatının belki en zor evresi
İnsanların bu hâli onu sarsmış derinden
Kırılmış nârin kalbi hem de pek çok yerinden

Doktor ’göğüs kanseri’ diye koymuş tanıyı
Bu haber karşısında dik durmaya çalışmış
Gözünde canlandırmış bir çok eski anıyı
Saçlarına üzülmüş, ama sonra alışmış
Tedavi sonrasında kaydedilmiş aşama
Sıkı sarılmış oğlu Burak için yaşama

Vakit geçirmek için internette gezerken
Yolu defter’e düşmüş, bizlerin arasına
Hayat acımasızca dişlisinde ezerken
Şiirler alıp sürmüş em diye yarasına
Güzel dostlar tanımış, neş’elenmiş, mutlanmış
Bu gününe şükretmiş, yarından umutlanmış

Makaleler eklemiş, şiirler yazıp asmış
Dağıtmış etrafına parıldayan bir şuâ
Selam verdiği herkes sevip bağrına basmış
Onun için etmişler hep bir ağızdan duâ
Şimdi ben de derim ki gözlerimde yağışla
’Yâ Rabbim bu anneyi yavrusuna bağışla’

.