3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1241
Okunma
susmayı öğrettiği zaman acımasız yazgılar
karanlıkların yalnızlığa eş bir türküsü olurmuş
her yürek yangınında...
kalemini kırmayı öğrettiği zaman vedalar kimsesiz bir idam sehpasında
gecenin hüzünle eş bir yankısı olurmuş
uçurum kenarlarında...
her ahın sonunda bulunduğu mektuplar yollandığında sana
sende kalan bana ait bir anı yazılı kalmış
tüm gerçeği boşluğa atılmış şarkılarda....
sessizliğini gözlerinden alan hayatların sonsuzluğunu kucaklayan
her mezar taşının umutla eş bir mazisi olurmuş
yeis denilen köhne bir çukurun tam ortasında...
kaybetmeyi yalanlara batan dillere vefa eden zamanlarda
sevdanın kendine ait asil bir feryadı olurmuş
ölüm denilen sonsuz bir başlangıcın gözyaşlarında...
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz