kurşunlardan sıyrılıp geldik bu sevdaya,
kavgaların kaosundan doğup geldik bu sevdaya,

yaşamın kenarından fırtınalı nefeslerden esip eldik bu sevdaya,
uçurum insanları olup yamaçlardan uçup geldik bu sevdaya,

hırçın dalgaların kıyıdaki vurduğu kaya parçalarından doğup geldik bu sevdaya,
gece ile gündüzün bilinmezliğinden umut olup geldik bu sevdaya,

sevgi emek aşka inanmayan inaçsızların canından geldik bu sevdaya,
dost bildiklerimizden yediğimiz hançerlerin kanından akıp geldik bu sevdaya,

yazılan kanlı tarihlerin ezilen yaşamların bağrından çıkıp geldik bu sevdaya,
işlemeyen düzenin çözümsüzlüklerinden isyan olup geldik bu sevdaya,

ayrılık tohumları ekenlerin diyarından bilenip geldik bu sevdaya,
karanlık sorguların yatağından çığlık olup geldik bu sevdaya,

açlığın ve susuzluğun hissedildiği bedenin soluğundan sıyrılıp geldik bu sevdaya,
kan kusan düşlerin zihninden bir ateş olup geldik bu sevdaya,

Arif KAos

’Karın Tutuşdurduğu Beden Dilhem Dilhem Yanarken Umutla Sarılmış İsyanın Kabzasına’(başlık bir ezgiden alıntıdır ve o cümleden aldığım ilhamla doğdu bu eser)