19
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2289
Okunma

Şehrimi terketmekteydi gün doğarken güneş
Okula gidilen günlerdeki çekiciliği yatağın,
Sefasını sürüyordu tahtının
Balkonumdaki dişi güvercin erkeğine naz ediyor
Annem "kışt,pişt" sesleriyle bir aşka engel oluyor
Bense bahar kokulu nevresimime soruyorum
Bu Eylül yaram ne kadar kanıyor?
Günlerden pazar, yıllardan bir Eylül önce...
Fonksiyon sorusu çözmekteydim binlerce düşünceyle
f(x) bile eşit y’ ye, vay be...
Paydamı sıfır yapan bir değer almışım ben,
Tanımsızım hayat kümesinde...
Saçlarımın dalgasında boğdum hüzünleri
Güneşsiz güne attım kulaçlarımı
Yere düşen yaprakta ezdim avuçlarımı
Tahta masa etrafında oturuyordu aşk,
Rüzgar mı ürpertmiş ti tüylerini, ben mi?
Hadi sık elimi...
Başladı kalbimle aklımın bitmeyecek savaşı
Adaletli olmalısın, iyi olan kazansın...