Heveslenme ey, ölüm.
Ben yine serin ve derin sularda yüzüyorum


Bedenim, kalbim, ruhum aynı portrenin içinde.
En çok pencere kenarlarına yakışır kuşlar diyorum,
Ve, uzaklardan gelen müzik sesleri.


Ateş-i sular nasıl da temiz.
Kâinattaki sevişmeler, eriyip de göğe yükseldiğinde,
Bir değil, bin kez adını ateşe yazdım.


Ateş-i güller çıkıp geldiler ağır ağır,
Ölümden önceki yalnızlığımın yanına.



Kalbimin yasak yerlerindeki yeni sevişmelerde,
İçimin eriyen hücrelerini fena yakar alevler.

Heveslenme ölüm,
Bekle, ben çağırınca gelirsin.



Ateş-i terimiz sağanak olup aksın hele bir.
Şöyle çekil bir kenara ölüm.


Rüzgarın alevleri alıp götürdüğü bahçelerde,
Bütün özgürlük şarkıları,kalbimin yasak yerlerinde çalarken
Bekle bir dans edelim,
Alevlerin öpüp okşadığı bedenimizle.



Bekle,

Ben çağırınca gelirsin.

MG__