bir şiir düşer gönlümüzeden
bazen dudaklar suskun
satırlanır gönülden kelimeler
kimisi mutlulukla
kimisi acıyla yoğrulmuş gönüller
kimizaman bir yerde saatlerce takılır
anlamını yitirir içinde düşünceler
içinden
hayatın
çık çıkabilirsen............


sevgilim
seni çok seviyorum
lakin hadini bilmez bir sancıda yüreğim
teslim almış şu gönlümü yerinden
bir gün ayrılacağız ama
bimemki kavuşurmuyuz yeniden


yarına haykırmak istiyorum yüreğimden
seni ilk gördüğüm gün
düştün kalbime gözlerimden
adını aşk koymuşlar bu halin çok eskilerden
seni çok seviyorum aşkım


şu kısacık ömürde yetmez seninle olmak
istemezmi şu gönlüm sonsuza kadar senin
dudaklarında kalmak


gönlüm sensiz olamaz bir an ayrı kalamaz
senin olmadığın yerde mutluluğu bulamaz
ömrümce kahrolurum sensiz hiç yüzüm gülmez


bir gün

mecbur ayrılacağız hayat burada kısa
anlayana nasihat anlamayana hisse,
bağlanırmıki insan ayrılacağını bilse
dilerim sonsuzakadar seninle ayrılmayız

ben aşkın sensiz olanını deyil
seninle sonsuz olanını sevdim
aşkım.!