Haznesi dolu bir alfabeydi saçların. Çözülse
Çözgüsü karışmış tezgahlara makas değmez
Ben böyle şırası alınmış ayak kokan sulara kapılıp
Mumları yeniden yakmazdım sanki
Bu adada budaklı bağırsaklarıyla lağımlar
Akarsulara karışmazdı. Akarsular da akmayan sulara
Etine iğneler batan haykırış hatta. Ayaklanmazdı

Artık annesinden doğan çocuğuyla o oğulun
Derisi mühür tutmaz. Hazırlan
Belkide bu fırtınadan hiçbir yağmur sağ çıkmaz

Ben dün gece dizinin dibinde oturdum suların
Siyah sütyeniyle seslerin süvarisi yanı başımdaydı
Yanında dur bilmez bir ruzigar
İnsanın insana bilenince bileklerine
Uçucu ayrılıklar sürdüğü bir yerden bahsetti
İnsanın yanılınca yakılmadığı bir yerdi. Öyle dedi
Ve deposu dolu bir ölüm haberi geldi
Soyu kesik bu serüvende. Şimdi sıra
Benim hikayemdeydi. Anlat dedi

Önceleri. Takvimlere tertipli bakan
Takdirleri sırasını atlamadan alan bir çocuktum
Sonra şeytanın davulunu kabaran yerleriyle çalan
Adem oldum. Aldırmadım
Ak libas altında dahi aklı
Ardındaki dünyadan öc alan ölülere
Sonra gözlerimi geçirip korkudan iliklere
Uykusuz şehirlere iyi gelen baygın gecelerden
Ve bir tenhada patlayan ayda kalakalan
Masallardan geçtim ben. Gençliğimle birlikte
Gördüm ki bir külkedisi
Kendi masalına çarpınca aya karşı ayaklanıyordu
Bütün ayçiçekleri. Doğruluyordu
Doğrudan ırmaklara karışan kahramanlık. Ve insan
İnsan karşısında saf tutuyordu o zaman
O zaman bir bakış aradım kendime
Beni üzgün yüzümden kurtaracak bir bakış
Gitmeye ürpermiş keskin iki satır gibi duran dudakların
Ve kalanlara şiir dokuyan tezgahların arasından
Bir ay tutulmasına çıkmak için sevgilim
Kanımca bu. Kana karışan bir ayrılığın pruvasında
Kalanın kendi çığlığına işemesiiydi
Suratına çarpa çarpa

Ama astımlı soluğunu sonsuzluktan korumak için
Bütün defneler denize aldanır sevgilim. Aldırma
Yıldızların altında yalnız kalamadığımız
Kalabalık kalmaya gayretli bir dünyadır çünki bu
Anladım. Cenabet suları şebekelere karışan

282bin11İst.