...........................................
(Şiraze’den sevgiliye şiirler-(14)-)
……………………………………………………..

“Gönül limanımdan ne gemiler demir alır,
Gözbebeklerine…
Ve sen bilmezsin martıların çığlıklarında,
Onulmaz yaralarım gizlidir.”
Ben de bilirim be sevgili
Bende bilirim
Deniz kıyısına oturup
Yarın için masalsı düşler kurmayı
Yalnızlığıma şahit olan martıların
Çığlık çığlığa sorularında ki giz’i,gizemi
Gönül yaralarım her dem kanarken sessizce
Mutlu düşlerimin limandan demir alan geminin
Acı çığlığıyla nasıl yıkıldığını
Yoldan geçen insanların
Kafasını çevirip nasıl baktığını
Bende bilirim sevgili,ben de bilirim


Yosun tutmuş yüreğimde
Ayaza çekmiş duygularım, kanatırken yarayı
Gönül limanından gönderdiğin gemiler
Hiç ulaşmadı bana
Ben sana yüreğimi bölmüştüm oysa
Şimdilerde kar yağıyor saçlarıma sen diye
Sevda ırmağımın nazlı sunası
Suskun dudağımda duasın şimdi
Ömrünün en güzel nevbaharında
Yanakta gül açsa gül sen diyorum
Benimle birlikte olsan diyorum
Benimle ağlayıp gülsen diyorum
Neden sevgili
Bunca güzellik arasında gazele durmak niye
Hazanda olmak niye
Hasreti hasrete eklemek niye
Gelir diye yolun beklemek niye


Bir sevda türküsüdür sazımdaki melodi
Yalnızlığım arşınlar her gece
Hasret rıhtımlarını
Dehlizlerinde kaybolurum özlemin
Sırra kadem basan mutluluğu yakalayamam bir türlü
Acılar dişlerini gösterir gizlendiği yerden
Bir baş belasıdır oysa yokluğun
Bülbül gülsüz,gül bülbülsüz olur mu
Ey sevgili
Güller ekeceğim geçeceğin yollara
Karanfil kokacak tüm sokaklar
Pembeye boyatırım dilersen tüm kaldırımları
Seni perdeleyen bulutlar dağılcak
Gülen gözlerinde bulacağım kendimi
Kızıl sarmaşığın sardığı gibi
Öyle bir sarılacağım ki koparamayacak hiçbir güç

Biter mi sevgili bitmez bu gece
Ben seni sevdim
Seni sadece

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz