NEFSİ/ MUTMAİNE: (4) mertebesi

İtmi’nam, tatmin olmak, emin olmak, güven duymak gibi manalara gelen bir kelimedir.
Nefs-i mutmainne, emin olmuş, bütün soruların cevabını almış, sükunet bulmuş, doygunluğa ermiş nefis demektir…

Bu mertebe; nefs-i emmarenin isdiptadından kurtulup, kendini hesaba çekmiş, günahlarından pişman olmuş, tövbelerle arınmış,
ve levvame makamının gereklerini yerine getirmiş , ardından saf ve berrak olan kalbine ilahi ilhamlarla aydınlatıcı tefekkürler yağmış olan nefis, mülhime makamın da kainatı farklı gözlerle görür olmuş.
Mülhime makamının feyizlerinde kemale erdikten sonra,
sorularının bütün cevabını bulmuş, dinin bütün emir ve yasaklarına,
içinde hiçbir direnç noktası kalmamış, olgun bir nefis mertebesidir…

Bu makamda kazanılan mertebelerin, alınan mesafelerin mutluluğu hissedilir. Levvamedeki tövbe, mülhimedeki ilham ve tefekkürler sebebiyle bir nur havzuna batırılmış destinin dolu haline gelmesi, sükut ve sükunet bulması demektir…

Mülhime makamında hiç durmadan bülbül gibi şakıyan kişi,
mutmainnede gül goncası gibi açar, sessizlik ve sükunete bürünür.
Artık çok ve lüzumsuz konuşmaz, daha dikkatli ve daha temkinli olur…

Yüce Allâh; cümlemizi mutmainne makamına erdirsin İnşallah.
Ayağımızı kaydırmasın yolumuzu şaşırtmasın, halimizi yolumuzu kendine çevirsin..
Sevdiklerini sevdirsin bizlere yerdiklerini yerdirsin bize.

Eğer cennetine talip isek; bizlerinde bu yolda gayret sarfetmemiz lazım.
Cennet ucuz değil, cehennemde luzumsuz değildir dostlar..
Allâhın Rahmeti, cümlemizin üzerine olsun İnşallâh...