o kadar bizden ki.
derdimiz, dermanımız
hayatımız..

biz ne olacağız demeden
diyemeden;

diğerlerini neden düşünürüz
kendimizi bilmeden öleceğiz; sanırım..

Bu şiir yaşamı sorgulayan...düşündüren ve bununla kalmayıp araştırmaya yönelten şiir de aynı zamanda...bana kazandırdıklarının yanında üstüne üstelik kafamda soru işaretlerini de bırakıp merakımı da uyandırmasını çok iyi başardı şiir...mesela ilk önce Kizir Hüsrev' i merak ettim...bu kişi kimdir..? hangi topraklarda yaşar...yaşadı...yaşamış..vs...? ( çokta önemli değil aslında nerelerden kopup geldiği veya nereli olduğu... sadece genel bir soru olmasından mı yoksa yüzümü yalayıp geçip, küçüklükten beri okul sıralarında tanıştırma fasıllarında kızara kızara, utana utana, bir suç işlemiş gibi doğulu olduğumu bir tek kendime saklayıp hiç görmediğim, gitmediğim topraklara sahiplenmenin acılı anısını hatırlatmasından mı bilemiyorum...alevlendi işte yine yüreğim...neyse bu ayrı bir mevzu..) yoksa sadece bir roman veya hikâye kahramanı mıdır Kizir Hüsrev..? acaba Hüsrev ile Şirin hikâyesinde adı geçen Hüsrev aynı kişi midir..?

ben bugün bu şiir sayesinde Hüsrev ile Şirin' le tanıştım ilk kez meselâ...Ferhat ile Şirin' in aşklarını duydum kulaktan kulağa ya da filmlerde seyrettiğimle yetindim ama...yani bu şiir beni allak bullak etti anlayacağınız...ben hiç cahilliğimi gözler önüne sermeden, şiiri yalnız üsten okuyup...hiç derinlemesine inmeden hatta bu kadar ayrıntılara girmeden favorilerime ekleyip çıkıp gidebilirdim şiirden tek bir zerre dem vurmayıp...ama huyum kurusun işte...içimde beni dürtükleyen bir şey olursa gerekirse açık açık konuşur, belki herkesin bildiği tanıdığı ama benim ilk kez duyduğum isimlere de kafa yorarım yeri ve zamanı gelince...gün bugünmüş...bugün tanışma günüymüş Kizir Hüsrev ile...ben şahsen çok mutlu oldum yeni bir bilgi edindiğim...kazandığım...öğrendiğim için...belki yarın öbür gün soy kütüğünü, hikâyesini unuturum yine ama önemli olan bir isim daha kazıldı beynime bugün...

bu arada bu kadar uzun uzun konuştum...kafa şişirdik ise affola...ya bir de bu Kizir Hüsrev o benim bugün kendisiyle tanıştığım Hüsrev değilse...ben en iyisi hatları daha fazla karıştırmadan kenara çekilim ve sözü işin erini bilenlere bırakim...

öyle ya da böyle, her iki haliyle de şiirin bana öğrettiği ve kazandırdığı çok şey var...bu apaçık ortada...şahsen ben Şairimize minnet ve teşekkür borçluyum...

Var olunuz Şair...

Asfalt kaplanmış yamalı zift yapış yapış
Toros otoların insan değil yük taşıdığı
Kağnı seslerinin özlemiyle yanmış
Susamış, bağrı yanık yolcularıyla
Köy yollarında bulurum kendimi
Kavun karpuz bir de günlük derdinde
Yayık ayranıyla gelen dinlenme
Bulduğuyla yetinen insanların coğrafyası
Çatlak el, yanık ten, güleç yüz



eyvallah şair