üstümü arsız düşlerimle örttüğümden beri
gecelerime gelmiyor bir damla uyku


yol oluyor yol soruyor yol gidiyor
ben gelemiyorum ben gidemiyorum ben kalamıyorum


sus olduğum o saatten beri
dar oluyorum sır oluyorum iz oluyorum


izini takip eden aşksızlığın ulağıyken
yemin kusuyorum gönül kesiyorum bana küsüyorum


senin dağlarında ezilen kar iken
sana eriyorum sana dönüyorum sana ağlıyorum


ekşimiş ayrılığımın mayalanmış sevdasıysan
dökül bana tutul bana kapıl bana


eskimiş bir aşkın son gideniysem
yazıl bana kahır bana kovul bana


arzularımın yapıştırılmış ucuysan
umut bana sen bana gel bana


dönmeyecek bir yolcuysan
unut bana öl bana




çivilerim d i ş l e r i m i
gömerim d ü ş l e r i m i
terkederim g ö z l e r i m i

yalpalanmış hayatımın ucundan bir kenar bulur kendime ezberletirim serzenişleri...


ne kadar aşk kölesi varsa yalnızlığın içinde azad ederim simsiyah gözlerini unuttuğum gece...

kuşandığım bütün ölümleri susamış yüreğimde bırakır ruhumu takvimlere verip, sana meltem olur gelirim...


ben senin ölümünle yıkanırken dirilttiğin acıların hesabını ömrüme dayar, bitişine gözlerimi yumar giderim...

sen susarken ben çığlık olup giderim...
ben çığlık olup biterim...