Anlatamam hiçbir şey, varken kafada blok
Kıramam ben kıramam, kalemlerime yazık
Nasıl olsa herkesin beyni düşünmeye tok
Mekteplimin tek derdi, boş midesine azık

Vatanımda yaşadım, gurbetin en zorunu
Herkesin bakışında, hâin yaftası gördüm
Vatanımda yaşadım, ahvâlin en horunu
Artık gözüm açıldı; eskiden sanki kördüm

Bu akşam yaralara, vuruyorum neşteri
Edebiyat ve şiir, meşgalem değil artık
Acı da olsa geçti, ilham denen histeri
Kalemlerim kırıktır; kağıtlarımsa yırtık

Din ve dil kavgam da kalmadı hayatımda
Bana şân lazım değil; aradığım huzurdur
Son kez güleyim bari bu son sekaratımda
Kalemi kırıp attıp; elim bundan mazurdur

Eski Soner yok artık; yerinde yeller eser
Herşey değişti birden tâ tepeden tırnağa
Şiirlerim değil de son aşkımdır şâh-eser
Asla dönmeyeceğim, kitaptan tapınağa


Söyleyecek söz bulamazken kendime,nasılda başkalarının yazıları hakkında sayfalar dolduracak mısralar sıralanır ardı ardına..
Nasılda memleketim bir avuç asalakların ellerinde oyuncak olur...!
Kokuşmuş beyinlerde akarkenken irinleri,ağlayanlar gördüm sırılsıklam ıslanmış yaşlarıyla..Aslında yazmak lazım bu acı tabloları sayfalar dolusu,fakat yazmak,kızmak yetmiyor,namussuzlar kadar,namuslularda olmalı cesur ki,ancak hak yerine gelsin.Balta kesmez ormanlar bakalım nerde bulur baltayı...
Şairim inan bana güçlü kalemlerin bu kadar çabukl pes etmesini ben kabullenmiyor ve kendime yakıştıramadığım gibi bir dosta ta yakıştırmıyorum.Sana ne desem söylesem belki ikna edemem,bu insanlıktan yozulmuş sulu beyinleri dahada sulamaya yarar aslında..Bırak onlar çöplüğünde sürünsün,yorum yazan yalaka oluyormuş,senide pofpofluyormuş dürtüsü onda uyansın,yazdıkları ve yazdıkların ortadayken ancak bu sindirme yada yıpratma politikası gibi yaftaları onların boynuna biz takalım,keyfimize bakalım...

İdaalistlere yakışmayacak yaklaşımlardan uzak duralım.Bu bir arkadaşım daha isyan bayrağını çekmiş senin gibi..Yaz bir hicv kapat bakma o yana.Yazmaya devam....