...
Açan her gülden
intikam almak ister ten
sebebi biraz sen biraz ben

Sarmaşık yeşili uzun saçları
arnavut gözlerine düşerdi
Mavi deryaları yüzen gözleri
derin sözlerimi süzerdi

Bense kısacık saçlarla girerdim yaza
o ise bakıp bakıp bana gülerdi
Ara ara dalgası vururdu kıyılarıma
çünkü benim gözlerim kapkara idi

Yazlar azdı ve sıcaktı
ve serinleten bi’tek kar’puzdu midemizi
Açık da değildik
ama aç bi ilaç gezerdik mahalleleri
Bütün Istanbul bizimdi

sonra serçeler küserdi en küçük parmağımıza
Bizim ağlamaktan gözlerimiz şişerdi
Haziranın hazinliği maziden değil
annelerimiz ve bizdendi

Karıncalar neden düşman ise ezelden
ağustos böceklerine
ve neden budanmışsa çakılarla gölgesi gür ağaçlar
sebebi biraz sen biraz ben

lakin bir bisikletim bile yoktu
ikimizi kaçıracak
şarampolde çocukluğumuza
şah kaldırarak

’’Kalbimizi sarsa da simsiyah çelenklerle
örülmüş bir gelecek
umutla ektiğimiz tohumlar inatla
yağmuru bekleyecek!’’

-hazirançocukları-
Hasan Basrî