ıhlamur çiçeklerine ayazlar üşüşüyor
ılıman seher yelleri üşüyor
nazlıca salınan dallar hüzünle eğiliyor
buruk tebessünlerim hıçkırıklaşıyor
çöller gibi yanıyor asil yüreğim
gizlenemiyor ağulu gözyaşlarım
tatlı geclerin dolunay’ına acılar çöküyor
dudaklarda ayrılıklar, ağlaşıyor yıldızlar ...


dönüpte ardına bakmıyor yalnızlığım
kahır yüklü gecelere bırakıyorum seni
gidiyorum karanlıkların koynuna
güneşimin çalındığı Okyanus’a sığınıyorum
yine küskün martılar yanıbaşımda
elveda diyemeden düştüm sensiz yollara
öldürecek beni ah bu ayrılıklar
diyemiyorum ölümün koynuna yolculuk var!..


cennet yurdumu kan kokusu sarıyorken
karanfiller doğranır gelincikler tarlasında
destan yürekler haykırır Tanrı’ya
adımlarım kaldırımlarda kinleşir
sevdana baş koymuş gönlüm sızlanırlen
bir de sen kalırsın uzağımda sevdiğim!..


nasıl dayanırım ıhlamur çiçekleri alevlenirken
bayrağa sıçrarken kutlu kan
mermilerin kahpeliğinde Mehmet’im şehit
yiğitler cennet yurdumda toprağa verilir
ağıtlara gömülüp gider çaresizliğim
sen gözyaşlarına büründükçe ey ehl-i vatan
gül bağrında nice kefensizler yatar
dayanamıyorum, isyanlarım yeminli mavzer!..



Zafer Direniş
...

17 Temmuz 2011 Pazar 00:30 İstanbul