’’’Unuttum.!
Susturmayı dilimi.
Ve/ lakin dudaklarıma hasreti öğrettim


Seni
Aklımdan çıkarmayı, her istediğimde.
Benliğin dua gibi sarmaladı ruhumu


Yavaş yavaş,acısız.!

Bir sus ! düştü leblerime
Yorgun yüreğimden dökülen hüznü
Çıkımda çeyiz diye sakladığımdan beri
Sükuneti sürüklüyorum
Güne hasret her gecenin sonunda



Vurgun yemiş.!

Pusulasını yitiren aklımın ayakları
Hayellerinin peşinde
Beklemeden hiç bir yolun başında
Yetişti yetişecek amansız bir koşu



Tarumar olmuş
Uykusuz gecelerde çaresizlikle
Duanın eteğine sarılmış yürek.
Yanan gönüllerde hicap..
Gölgelerle süslü bir tutam hicran


Hadi.!
Bad-ı saba gibi dol yüreğime


Ben kaderime ağladım
Darmadağın olmuş aşkın ıslah edilmez
Terkesinde sabır bekçisidir
Dua
zaman
Ve şükür .



İlişme
Öğrensin yüreğim.!
Ab-ı hayatı



Gönül Aydemir Adıgüzel
16.07.2011