13
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
2381
Okunma
...
Uzakları, uzaklara götürseler...
Kimse gidemese..!
’yeni sözler buldum seni görmeyeli
kuliste yarasını saran soytarı gibi’
kaçırmışım çift saati
kaçırdığım nice tren gibi
yanlış bir durakta
veya patika bir yolda beklemiş gibi
hatalı basılmış bir gazete gibi
kurak bir ırmağa devrilmiş gibi gözlerim
kayıp sözlere dökülmüş ümitlerim gibi
ben nerede hata yaptım
derken, olası bir özür
belki, geç bir kusur
fitne fücur
bu yalpalamalarım
bu dağınıklığım
bu revalarım
deva değil
bu yaptıklarım sığmıyor
içime
sinmiyor kibrim
ben böyle yağmalama
ben böyle mesela
ben böyle belki
ben böyle keşke
görmedim!
yalan söylüyorsam
ben ben değilim
uzakları özledim!
derken örneğin
gitmeden gelmeyi
gelirken bakmamayı ardına
ben sussam/sen sussan
yakın olsa soluğun
gözlerin hiç y-akmasa
feryatlarım duyulmasa bağırırken
ağıtlarım ağlamasa
sustuğumuzda özlemler taşmasa
bir türküde yitsek apansız
bir elvedaya sığdığında
sığınmalarımız, yakınlaşsa
bir söz söyle şimdi
yutmak istiyorum
gevelediklerimi
bir söz söyle
elektrik çarpması gibi
hadi; şokla beni
bir eyvallah çekip
gururumuzun inadıyla
geceyi
sallayıp uyutalım usulca...
fulya/temmuz2011
Cevap Yaz