Sustukça gönlüm elvermiyor
Yüreğim sessizlik içinde inliyor,mağfiretin için aşkına iltica ediyor
Gözlerim aksa, ruhum hicranına kansa, hüzün hiç yakamı bırakmasa da ar ediyor
Sığındığı kıyılar,hamiyet beklediği umutlar,hıçkıran figanlar sana gelmeyi diliyor


Ne söylersem inanma
Ruhumsan ilzam olmayan bir şadımın yakarışlarına da kanma
Yüreğim dağlansa, dudakların susuzluktan çatlasa, bogazım kuruyarak yansa
Halimin vecdine vicdanım şahitlik yapmadıkça dönüpte hiç bakma ve dahi anma


Gülü seven dikenine katlanır
İnsan hata ve kusuruyla nefes alan bir fırkandır ve candır
Bağışlamak senin sünnettullahın olarak farkındır, rahmetin her nefes için farktır
Müddet, nefese galabe çalan hicrandır, ten neden cazip gelen buhrandır ve gamdır


Gülerken ağlayanı iyi tanı
Sana senden daha yakın olan haktır ve o gönlünün sultanı
İnsan kamilleştikçe, idraki ziyadeleştikçe, kalbi inşiraha eriştikçe ihsan farkı
Nar niçin korkutur,ar olmazsa sine acziyet içinde somurtur,tahkikindir o merakı


Azmet,çile içinde hamdet
Nasip olan, bahtına kapı aralayan her ne olursa taltif et
Mukallit zühten anlamaz,icmale ulaşmayan iman elbette ki kalbi olamaz
Akıl ve izan niçin vardır, farkını göremeyen, kalbi, yürekten ayırt etmeyen bilemez


Varlık adına hiç imrenme
Hamalığa soyunmak için de bilenme, hırs kör eder, kin şer biçer
Hasat bahtının sahnesinde züğürtlük adına haya eder,aşksız bir kahır imha eder
O yar, bekleyen har, ar içinde nefesini hasreden nazar, aşk şadında ki nasibi bekler



Mustafa CİLASUN