Bir çocuk uyuyor, doğanın koynunda.
Yorgun düşmüş bedeni kıvrılmış oracıkta
Düş görüyor bir çocuk
Kirpikleri aralanıyor
Yüzü gülümsüyor
Karanlık gecenin koynunda
Aydınlık günlerin düşünü görüyor

Savaşların yaşanmadığı
Çocukların ağlamadığı
Bir yaşamın düşünü
Oyuncaklar ülkesinde
Masallar diyarında
Cadıların ve devlerin olmadığı
Mutlu biten masalların düşünü
Belki olmayacak
Çocukça düşler

Bitmesin
Tükenmesin umutları
Dinmesin o güzel kahkahaları
Sönmesin gözlerindeki ışıltılar
Yeter ki güzel bir başlangıç olsun

Kaya diplerinde hayat bulup yeşeren
Dağ çiçeklerini
Kar altında yeşeren
Kardelenleri düşün
Nasılda yaşama göz kırpıyor
Duvar diplerindeki sarmaşıkları düşün
Tutunduğu dallara nasılda sıkı , sıkı sarılmış
Ay çiçeği tarlalarında
Ay çiçeklerini düşün
Nasıl güneşe dönüyor yüzünü
Yeter ki biraz aydınlık
Bir parça umut olsun
Bunlar yeter onlara

Ağlatmayın çocukları
Sevin
İncitmeyin onları
Anadolu’mun bozkırlarında
Yeşersin umutları

Selma Meriç