Şimdi bir romandan kaçmış karanfilsin
Saklanmış kendi gölgesine ıslak ve läl
Yağmur su içerken serçe ağzında
Gel düşlerime her gece bende kal



Bende kal ve gitme olurmu
Sana bir oda dolusu Ay ve yakamoz
Gece sonrası yağmurla sevişen rüzgar
Duldasız çığlık aşkın mor dehlizinde
Söz her gülüşüne iki köz, bir nar



Masamda unut yüzünü, mum beyazı
Kapansın üstümüze gri öpüşler
Şarkıların rüzgarıyla söndür yıldızları


İki gümüş güvercin konsun kirpiklerine
Çık balkona bak, tuna’nın geçtiği yöne
Dinle, ince bir ezgiyim özlemi Temmuz
Kuzeye dön yüzünü gülümse
Ren’in eğilip bükülen yeşiline


Dönüp dönüp bana gel
Ben aşkın son türbesiyim
kendi içine akan su sesinde


Bütün acıları süpür bir sabah
Bilmenin ve olmanın sonsuz nüvesi


Bende yağmur,sende gök kuşağı
Dokun prizmalarına güneşin yedi renk
Şavkına tutunalım iklimsiz bir şiirde
Git uyu sonra elimde yüzün
İki replik bir düşün...


Mor gülüşlü iki günce
Akarken gözlerinde hüzün


Çiçekli bir ayaklanma firarında ben
Adının her harfinde içime dökülen
Kurşun aşk,sen tetik,ben namlu
Bir şiirin gamzesinde Ateş
Su’ bir Şairin öznesinde
Çekincesiz kucaklaşıp ölen...









C_Ç