Kaç mevsim geçti
daha kaç mevsim geçecek
suçumu günahımı bile bilemeden
tututklu bekleyişim




gökyüzüne hasret
dört duvar arası bekleyişlerde
parmaklıklar arkasındayım
evet bu gün tutukluyum senin damında




ruhum serseri mayın
inancım demir bir yumruk
vururum ben yine de seni
ölürsün
yalakalıklarınla gömerim ben seni
bütün rezilliğinle
çamurdan çöplüğüne




yalnızca ruhum bile yeter buna
bedenim mahpuslarda olsa bile




bir düzenin yalakalıklarında
o düzenin yalamalıklarında
iktidarların oynaşı olan sen
zaten insan olamazsınki



allah mı yaratmıştı seni
böylesi, güçlüye yağcılık
böylesi, güçlüye yalamalık için miydi
yaradılışın bir düşün
o mezbele beyninle sor, araştır bakalım
kemik yalayıcılık yapsın gibisine bir amaç varmıydı
yaradılışının sebepleri arasında




bu karaktersizliği
bu aşağılıklıkları sen var ettin
sen oynuyorsun bu ali cengiz oyunlarını
sen kendine yakıştırırsın ancak
bunca aşağılık düzeylerde
kula kulluğunun gösterişli adiliğini



sana daha ne şiirler yazarım ben
dört duvar arası bedenim değil
ruhum boğar seni
kendi ruhsuz bataklığının çamurlarında




haydi şimdi birlikte gel söyleyelim şarkımızı

aynı yoldan geçmişiz biz
aynı sudan içmişiz biz
yazımız bir kışımız bir
aynı dağın gülüyüz biz ….
….

kısacası
hepimiz aynı mayadanız
hepimiz aynı yalakalıktayız …
….
….

öyle mi ?
bak kardeşim
...Sen kendi çamuruna çekemezsin beni
ben kırarım gördüğüm her yerde o hırsız ellerini
bunu sen çok iyi bilirsin değil mi




Haydı şimdi yalakalıklarına dön ve
karaktersiz
ruhsuz
kendi şerefsizliğinle
bir şeyler paylaş
insanlarla birlikte
onlar seni tanıyamazlar merak etme
kandırmaya devam et insanları
onlar buna zaten çoktan hazırlar
mutluluk dileklerimle ...



Mert YİĞİTCAN
08 temmuz 2011 küçüksu / istanbul