bulutlu bir akşam üstü
bogazın kenarında bir bankta
boş gözlerle etrafa bakarken
martılara simit kırıp atıyorsun
hiç kendine sordunmu
sen burada neden bulunuyorsun
bir kaç saattir yolun karşısında
çay bahçesinde gidip gelen
çaylar arasında seni izledim
sorularla dolu beynimde
sana hep değişik hikayeler
yorumlar yapıp sordum
neydi bu kadar içini boşaltan
sanki bir gidenin ardında
kopup gitmiş gibi hal sezdim
ama yinede çözemedim
hayat zaten çözümsüz değilmi
dizi film gibi bitmeyen sorular
ve bazen cevapsız insanlar
kendime döndüm son soru ile
ya ben neden senin ardından
bilinmeyen sorulara cevap aradım
kendi bilinmezlerime bende dururken
birden farkına vardım ki bank boş
ve sen çoktan gitmişsin
ben hala kendimle baş başa
cevapsız hayatın sorularında
çoktan kaybolmuşum.............