Yüregimin derin yerinden vuran
Verin bana çocukluk hayellerimi
Hayelim yaşamadım yarım kalan
Verin bana çocukluk hayellerimi


Ağaçlar dalında yaprağını döktü
Bir kuş misali kurbet elle uçurdu
Rüzgar vurdu diyarlara savurdu
Verin bana çocukluk hayellerimi


Aşk ateşiyle her gün kavuruldum
İçtiğim su gibi yavaşça duruldum
Çok mücadele verdim yoruldum
Verin bana çocukluk hayellerimi


Eski neşeli o,günlerimi arayan
Özlem dolu içinde yılları yaşıyan
Acı kader deniz deryasına salan
Verin bana çocukluk hayellerimi


Bu dünyada yardan ayrı yaşayan
Varmı benim gibi içinden ağlayan
Iramak olup okyanusa çağlayan
Verin bana çocukluk hayellerimi


Aşkın odunuyla kendini dağlayan
Çektiğim bu dertler Allah’a ayan
Varmı benim gibi günleri sayan
Verin bana çocukluk hayellerimi


Ne güzeldi renkli balonla koşmak
Kırlada dağlarda çiçek toplamak
Elimde olsada tarihe geri gitmek
Verin bana çocukluk hayellerimi


Kalbimde saklı çocukluk hatıram
Aklıma gelir türlü o,yaşadıklarım
Kalbim sancır ağrıyor ayaklarım
Verin bana çocukluk hayellerimi


Hayata yaşarken gördüm düş
Benim doğmadı üstüme güneş
Bulamadım kalbime göre bir eş
Verin bana çocukluk hayellerimi


Turnalar küs konuşmaz benimle
Rabim kavuştur sevdiğime bizide
Bülbül feryat fiğan eder oldu güle
Verin bana çocukluk hayellerimi


Dilim tutuldu sevdalımın bakışına
Hasret kaldım ben hayatın ışığına
Yürüdüm çileli yağmurlu yollarda
Verin bana çocukluk hayellerimi


Sabahları horuz sesiyle uyanmak
Dağlarda temiz havayla yaşamak
Yazın düğünde oynuyup coşmak
Verin bana çocukluk hayellerimi


Özlediğim o yıllar mazide kaldı
Talan oldu hepsi bir yalan oldu
Hayellerim benden çalan oldu
Verin bana çocukluk hayellerimi


Beni sevdalıma hasret koyan
Gülmesin yüzleri hep sürünsün
Mezarın üstünde yılanlar yürüsün
Verin bana çocukluk hayellerimi


Hasretin içimde kapanmaz yara
Türkanı gözü yaşlı koydun sılaya
Kavuşuruz belki bir daki bahara
Verin bana çocukluk hayellerimi

(Şiir)
10.6.2011.21.21.cuma.

Türkan Yılmaz