Anafikir : özgürlük
Giriş : zulüm
Gelişme : direniş
Sonuç : Mahkûm Umutlar!

Bu hikâye benim
ben benim, sen sensin,
hikâyemi yazan sen değil misin?
bir günahkârsam yakılacak,
böyle yaşattığın için
sen de günahkâr değil misin?

ben seni affediyorum,
sen de beni affetmelisin!
sen yazdın alınyazımı
alınyazım da hikayemi
bilerek yaşattığın günahlar için
benzin döküp yakacak mısın beni?…

doğru zamanda
doğru yerde
doğru şeyi yapmak için,
bitmek bilmez gece yolculuklarıyla
dönüyorum,
memlekette güneş yoksul doğmuş
mevsimleri bahar ülkemi
cehenneme çevirmişler,
ev üstüne evlerinde,
uşaklık için kalkmış işbirlikçiler,
çaydanlıklar zehirli mangallara konmuş

ve, orospuluk kokan köşeler
suçluluk gizlenince
direniş kalıntısı kör, topal dilencilerle dolmuş,
din tüccarı yobazlara kalmış meydan,
sevgi mabetleri kin mabetleri olmuş,
adaletsiz mahkemeler,
çoktan çalışmaya başlamış
yataksız yorgansız zindanlar,
tıklım tıkış dolmuş.
Zar zor yüreğimde buluyorum özgürlüğü,

özgür kalmak istiyorum,
ve direnmek istiyorum,
memleketimi harap edenlere;
başaracağım çünkü onurluyum
ben boyun eğmem
ben sevgi doluyum
çünkü ben umutluyum

umutluysam savaşırım
savaşırsam kazanabilirim
kazanamazsam onurum kırılır…
Onlar huzurlarında tövbekar olmamı istiyor,
günahlarımın bedelini ödememi istiyor…