Nevbaharısın hüzne gark olmuş yüreğimin

Akşam sefamsın kokusu avucuma düşen

Cemaline bakmaya doymadığım ceylanım

Kanadına umut yüklediğim ferdamsın sen

Nazlı gülüşünle ey yar, yakarsın çölünde

Nalânınım el değmemiş lalezar gönlünde

Ne çıkar elinden ab-ı hayat sunuversen

Müebbet hüküm giydim aşkının gölgesinde

Şeydayım, hastayım, dardayım görüversen



Bir cism-ü can için daldım mahihülyalara

Yezdan ile ağyar olup, kendimden geçtim yar

Selanın efsun sesi yankılanırken arşta

Gafletten urbamı çıkarıp sana geldim yar

Didarına mihman olayım, ebedi kapında

Makamına yüz sürüp, mahzar olmaya geldim

Ruşenimsin, tarumar olmuş gönül tahtımda

Şavkımsın, lütfuna namzet olmaya geldim



Mühürlenmiş dudaklarımla zemherideyim

Dehlizlerde kayboldum kılavuzum olsan yar

Divanına geldim biçareyim, divaneyim

Cevrine of demem, cefana amadeyim yar

Gülşenimsin, gönül mabedimde her dem taze

Doyamam gözlerindeki efsunun seyrine

Hiç kalkmadan değse alnım fecirde secdeye

Kevsere açılan sırattan geçer miyim yar?

Ne desem boş, nuru nigâha erer miyim yar?

SEVGİ SALMAN

Şiirime ses veren Sayın ERBİL EFE Bey’e teşekkürlerimle...

Nevbahar : İlkbahar
Ferda : Gelecek, yarın
Nalan : İnleyen
Şeyda : Aşkından çılgına dönmüş kişi,bülbül
Cism ü can : Cisimle, bedenle ilgili
Mahihülya : Karasevda, kuruntu
Yezda : Yaradan, Tanrı
Ağyar : Başkaları, yabancı, el
Didar : Yüz,çehre
Mihman : Konuk, kalıcı
Mahzar : Yüksek makamlı kimsein yanı, huzuru
Ruşen : Aydınlık, parlak
Cevr : Sıkıntı, zulüm
Gülşen : Gül bahçesi
Nuru nigâh : Nur bakışlı
Fecr : Tan kızıllığı tan vakti