/Ruha; Hakk’ı ile inerse duygular, onun aşktır tek doğuracağı/
/Ruhta da sönerse hüzün de duygular, onun kabirdir yoğuracağı/





ben belleğimi, neden ki hep yokluyorum?
selvi boylum
tatlı dillim
güzeller güzeli, has huylum
ruhum
yüreğim de neden ki, burulur cenderede?
sıkılınca, sıkışıp da durur
ağzım, dilim, damağım da, neden ki kurur?
bal peteğim
tatlı bebeğim

hiç sevemiyorum işte, bu gök gürültüsünü
sanki beynime çakılıyor, bir bir hazanlar
bağrıma bastığım gül’ü, sanki de alacaklar
ezan sesimi ki, nedir bu?
burada da, benim ne işim var?
belime; neden bağlı değil ki, ibrişim kuşaklar?
neden, üstüme tünemiş bu karalar?
herkes de bana, neden ki mahzun mahzun bakar?
ey yâr!

haydi; uzat elini de bul beni, gidelim Fizan’a kadar
neden ki karanlık her yer, peki bu gözler de neye yararlar?
hicranlar da, neden hep kolumdalar?
ey yâr!
hey yâr! ey yâr!
bak şımarığa, niye giydin ki beyazları?
daha düğünümüze de, çok var
bir bak
ben, hiç giydim mi ki?
üstüm başım da, hepten karalar
ey yâr!

bu çukur da nedir, nereden çıktı şimdi?
hiç sevmezsin ki, sen karanlığı?
muzipliğin de, artık yeter
kalk da gel
anana da; ne oldu be can, niye ki durmadan beni çeker?
seni neden indirdiler çukura, üstünde başında topraklar?
başına dikilen bu taşta, neyin nesi?
azcık ne olursun, ver bana sesi!
şakamı yoksa, yine bu?
yoksa telkin midir, bu hocanın okuduğu?

eyvah ki! Eyvah yâr!
göğsümde de, cehennemler kaynar
bağrımı da sarar, hicranınla yaralar
nerdeeeeeeesssiiinnnnn?
hey yâr!
ey yâr! hey yâr! ey yâr!...hey yâr...
yüreğimin, içinin içi yar!
ey yâr!

hava mı soğuk, ben mi yoksa çok üşüyorum?
dağlarda, karlar mı var?
nefesimi de, neden ki duyamıyorum
Boğuluyor muyum?
nerelere gittin be dur, bende yanına geliyorum?
uzat ellerini bana, zira seni çok istiyorum

bunca cıvıldayan, kuşlar da neyin nesi?
Etraf da; neden ki, her yer de bahar?
Bunca yeşillikte, nesi?
çiçekler de niye, pespembede
ey yâr!
neden ki; güneş gibi durursun sen, tepemde?
yakma yâr...







(30.06.2011)AZAP...